Rodzicu – zacznij myśleć!

Jeśli chcesz, by Twoje dziecko wyrosło na mądrego, dobrego i szczęśliwego człowieka, zrozum, jak wielki wpływ na jego przyszłość ma Twoja postawa wobec niego. Każdego dnia swoim zachowaniem i swoimi słowami budujesz lub niszczysz jego samoocenę, wiarę w siebie i zaufanie do tego, kim jest.

Na to, kim twoje dziecko będzie w przyszłości ma wpływ nie tylko to, jak się wobec niego zachowujesz i co mówisz, ale także to, w jaki sposób o nim myślisz!

Jesteś dla dziecka pierwszym i najważniejszym lustrem… Przegląda się w Twoich oczach i w ten sposób definiuje siebie na całe przyszłe życie.

W chwilach, gdy złość wychodzi Ci uszami, gdy w głębi serca czujesz się bezsilny i przegrany… przychodzą Ci do głowy najgorsze słowa na temat twojego dziecka.

Zdarza się – o zgrozo – że wypowiadasz je na głos, raniąc dogłębnie swoje dziecko.

Te rany być może po wielu latach się zagoją, ale blizny pozostaną na zawsze.

Zwróć uwagę na swoje myśli, które dotyczą Twojego dziecka.

Zrozum, że to właśnie one zdecydują o drodze, jaką Twoje dziecko pójdzie w życiu.

Myślisz o swoim dziecku, że jest głupie, nienormalne, że jest łobuzem, że manipuluje, że nic do niego nie dociera i nic na niego “nie działa”?

A potem oczekujesz świadectwa z paskiem, idealnego zachowania i postawy bohatera?

Jeśli dziś, tu i teraz, zmienisz swoją postawę w stosunku do dziecka, zaczniesz inaczej o nim myśleć, inaczej do niego mówić i stosować inne narzędzia wychowawcze (inne, niż kary i nagrody!!!), wszystko się odmieni. Zapomnij o tym co było i zacznij od nowa. Przeszłość już była, zostaw ją za Wami…

Poniżej krótka ściągawka:

Myślenie, które pogłębia kryzys, szkodzi relacji dziecko/rodzic i gwarantuje katastrofę wychowawczą

– moje dziecko jest złe

– to łobuz

– jest głupie, nic nie rozumie co się do niego mówi

– jest nienormalne, chore na umyśle

– jest złośliwe, robi wszystko na złość

– manipuluje, cwaniak jeden

– specjalnie zwraca na siebie uwagę

– specjalnie się tak zachowuje

– będzie bandytą

– nic do niego nie dociera, nie ma na niego sposobu

– to wszystko wina rodziców: powinniśmy być bardziej surowi, konsekwentni, stosować kary

– nie damy sobie z nim rady, niech się nim zajmie szkoła lub policja

Myślenie, które pomaga wyjść z kryzysu, buduje dobrą relację dziecko/rodzic i naprawdę jest w stanie wszystko odmienić na lepsze:

– moje dziecko chce być „grzeczne”, chce bym był/a z niego zadowolony/a

– moje dziecko chętnie współpracuje z innymi, jeśli tylko potrafi i wie jak to robić

– zachowanie dziecka jest dla mnie informacją zwrotną, że z czymś sobie nie radzi

– mojemu dziecku brakuje konkretnych umiejętności, np: dostosowywania się do zasad, tolerowania frustracji, empatii, wyrażania emocji i myśli, odkładania przyjemności na później

– chcę zrozumieć z jakimi problemami zmaga się moje dziecko i jak to wygląda jego oczami

– chcę zrozumieć co czuje moje dziecko

– wspólnie wypracujemy strategię, jak poradzić sobie z tym problemem

– znajdę (inne niż kary i nagrody) narzędzia, by pomóc swojemu dziecku z problemami, z jakimi się zmaga

– pomogę mojemu dziecku się zmienić (rozwinąć odpowiednie umiejętności)

Nie jest za późno. Wiem, że bywa ciężko, ale nie poddawaj się. Myśl dobrze o swoim dziecku. Ono jest DOBRE. Wiem, że w głębi serca o tym wiesz… Wierzę, że dasz radę. Wierzę w Ciebie…